در کاربردهای صنعتی، انتخاب مواد برای اطمینان از دوام، عملکرد و مقرون به صرفه بودن بسیار مهم است. دو ماده لاستیک مصنوعی که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند، لاستیک نیتریل (NBR) و مونومر اتیلن پروپیلن دی‌ان (EPDM) هستند. در حالی که هر دو ماده خواص و کاربردهای منحصر به فرد خود را دارند، درک تفاوت‌های آنها برای انتخاب ماده مناسب برای نیازهای خاص ضروری است.
ترکیبات و خواص
NBR یک کوپلیمر ساخته شده از آکریلونیتریل و بوتادین است. میزان آکریلونیتریل در NBR معمولاً بین ۱۸٪ تا ۵۰٪ است که بر مقاومت در برابر روغن و خواص مکانیکی آن تأثیر می‌گذارد. NBR به دلیل مقاومت عالی در برابر روغن‌ها، سوخت‌ها و سایر مواد شیمیایی شناخته شده است و آن را به ماده‌ای انتخابی برای کاربردهای خودرو و صنعتی که اغلب با این مواد در تماس هستند، تبدیل می‌کند. NBR همچنین از استحکام کششی، مقاومت در برابر سایش و انعطاف‌پذیری خوبی برخوردار است که برای آب‌بندها، واشرها و شیلنگ‌ها بسیار مهم است.
از سوی دیگر، EPDM یک ترپلیمر ساخته شده از اتیلن، پروپیلن و یک جزء دی‌ان است. این ترکیب منحصر به فرد به EPDM مقاومت عالی در برابر آب و هوا، پایداری در برابر اشعه ماوراء بنفش و مقاومت در برابر ازن می‌دهد. EPDM به ویژه برای کاربردهای فضای باز مانند غشاهای سقف، نوارهای درزگیر خودرو و درزگیرهایی که نیاز به مقاومت در برابر شرایط سخت محیطی دارند، مناسب است. علاوه بر این، EPDM در دماهای پایین انعطاف‌پذیر باقی می‌ماند و آن را به انتخابی ایده‌آل برای کاربردهای آب و هوای سرد تبدیل می‌کند.
مقاومت در برابر حرارت
مقاومت در برابر دمای بالا یکی دیگر از تفاوت‌های مهم بین NBR و EPDM است. NBR معمولاً بسته به فرمولاسیون خاص، در محدوده دمایی -40 درجه سانتیگراد تا 100 درجه سانتیگراد (-40 درجه فارنهایت تا 212 درجه فارنهایت) عملکرد خوبی دارد. با این حال، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دمای بالا می‌تواند باعث تخریب شود. در مقابل، EPDM می‌تواند در محدوده دمایی وسیع‌تری، از -50 درجه سانتیگراد تا 150 درجه سانتیگراد (-58 درجه فارنهایت تا 302 درجه فارنهایت) مقاومت کند، که آن را به انتخابی ایده‌آل برای کاربردهایی تبدیل می‌کند که در شرایط سخت به خاصیت ارتجاعی بالا نیاز دارند.
مقاومت شیمیایی
از نظر مقاومت شیمیایی، NBR در محیط‌های حاوی روغن و سوخت عملکرد خوبی دارد. به دلیل توانایی آن در مقاومت در برابر محصولات نفتی، NBR اغلب در صنعت خودرو برای شیلنگ‌های سوخت، حلقه‌های O و آب‌بندها استفاده می‌شود. با این حال، NBR مقاومت ضعیفی در برابر حلال‌های قطبی، اسیدها یا بازها دارد که می‌تواند باعث تورم یا تخریب آن شود.
از سوی دیگر، EPDM در برابر آب، بخار و طیف وسیعی از مواد شیمیایی، از جمله اسیدها و بازها، بسیار مقاوم است. این امر آن را برای صنایع فرآوری شیمیایی و کاربردهای فضای باز که اغلب در معرض رطوبت هستند، ایده‌آل می‌کند. با این حال، EPDM برای استفاده با روغن‌ها و سوخت‌ها مناسب نیست، زیرا متورم می‌شود و خواص مکانیکی خود را از دست می‌دهد.
کاربرد
کاربرد NBR و EPDM نشان دهنده خواص منحصر به فرد آن است. NBR به طور گسترده در سیستم های سوخت، واشرها و آب بندها در صنعت خودرو و همچنین کاربردهای صنعتی مانند آب بندها و شیلنگ های روغن استفاده می شود. مقاومت آن در برابر روغن، آن را به یک ضرورت اجتناب ناپذیر در محیط های در معرض فرآورده های نفتی تبدیل می کند.
در مقابل، EPDM برای کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر آب و هوا دارند، مانند سقف، درزگیرهای پنجره و عایق‌بندی خودرو، مناسب‌تر است. مقاومت آن در برابر اشعه ماوراء بنفش و ازن، آن را برای استفاده در فضای باز ایده‌آل می‌کند و طول عمر و عملکرد آن را حتی در شرایط سخت تضمین می‌کند.
به طور خلاصه، انتخاب مواد NBR و EPDM به نیازهای خاص کاربرد بستگی دارد. NBR ماده انتخابی برای مقاومت در برابر روغن و سوخت است، در حالی که EPDM در کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر آب و هوا و ازن دارند، برتری دارد. درک تفاوت‌ها در ترکیب، خواص، مقاومت در برابر دمای بالا، مقاومت شیمیایی و کاربردها به تولیدکنندگان و مهندسان کمک می‌کند تا هنگام انتخاب ماده مناسب برای برآوردن نیازهای خود، تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرند.
Kingflex هم محصولات عایق NBR و هم EPDM دارد. در صورت داشتن هرگونه سوال، لطفاً در هر زمان با تیم Kingflex تماس بگیرید.
زمان ارسال: ۱۵ مه ۲۰۲۵
